DE GOUDVIS

 Goudvissen zijn
familie van de karper, ze hebben enkel grotere schubben dan de karperachtige.
Oorspronkelijk is de goudvis afkomstig uit Japan,China en Vietnam. Ongeveer zo
een 4000 jaar geleden is de goudvis daar
als siervis gekweekt.

In de 17^de eeuw
werd hij als siervis naar Europa gebracht. Tegenwoordig kom je de goudvis overal
verwilderd in Europa tegen in vijvers en in kanalen. Maar in een Aquarium zijn ze het mooist.

Ik zal U laten zien hoe een
goudvis ademt.

Een vis heeft aan de elke
zijkant een KIEUW zitten, Bij het ademen neemt de vis een slok water, sluit zijn
bek waardoor het water langs zijn kieuwen terug naar buiten gaat. De zuurstof
uit het water blijft achter in de dunne vliesjes die zich in de kieuwen bevinden
deze sturen het dan door naar het bloed. Als een vis zonder water zit komt er teveel zuurstof in het
bloed dit is de vis dodelijk.

De goudvis beweegt zich
door het water met vinnen, zo zijn er 5.

De
Rugvin; die dient er samen met de anaalvin voor dat de vis niet
ronddraait.
Zo is er van elk maar 1.                                       

Staartvin
dient om de vis voorwaarts te bewegen 

De bekken - en
borstvinnen dienen om te sturen en te remmen, de bekkevinnen dienen ook
om het evenwicht te behouden. Zo zijn er van elk 2. 

De goudvis aan elke zijde een beetje uitpuilend oog zitten.

Daarmee kan hij helemaal
rondkijken zonder zich te draaien.

Een goudvis kan gestresst
raken omdat de vis maar een geheugen heeft van 3 á 4 sec. en daardoor rondjes
blijft zwemmen.

Aan de mond zitten er
smaakpupillen aan de buitenzijde en aan de binnenzijde, dat is vooral om het
voedsel te proeven voordat ie het opeet.

Een goudvis is geen
veelvraat, en eet telkens kleine porties. Een goudvis heeft geen
maag.

Het dus goed een goudvis
niet teveel eten te geven, hij moet het binnen de 10 min.op hebben, alles wat er
daarna blijft liggen maakt het water vies en troebel.

Goudvissen eten als basis
eten droogvoer, maar ook levend voedsel zoals watergarnalen, watervlooien en wormen vinden
ze heerlijk. Spinazie en sla vinden ook sommige goudvissen best
lekker.

De schubben dienen niet als
harnas want ze zijn even gevoelig als onze huid.

Ruiken doet een goudvis
veel minder dan een landdier ook al is dit belangrijk voor een vis om voedsel te
vinden. Van een neus van een goudvis heb ik niks terug gevonden dus die heeft ie
er volgens mij geen.

Vissen kunnen horen maar
doen eerder beroep op een ander zintuig namelijk;
Een open rij schubben aan
elke kant van zijn lichaam.

Achter de kieuwen
Dit heet het
zijlijnsysteem en daarmee voelt hij elk geringste beweging in het
water.
Dit gebruikt hij
vooral wanneer hij jaagt op levend voedsel of vlucht voor gevaar.
Op een
aquarium tikken komt bij een goudvis veel harder over door de golving in het
water en kan stresserend en zelfs dodelijk 
zijn.

De goudvis is koudbloedig
dat wil zeggen dat hij zijn temperatuur niet zelf kan regelen en zich aanpast
aan het water. Een te groot temperatuur
verschil kan dus dodelijk zijn.

Zieke goudvissen herken je
meestal meteen. Als ze op de bodem
blijven liggen, de vinnen aansluiten, als ze niet willen eten of uit balans
zwemmen.

De eitjes van een goudvis
komen uit na 14 dagen. De larven gaan
na 3 dagen rondzwemmen voor voedsel en blijven zwart van kleur tot ze 1 jaar
zijn,  dit om niet op te vallen bij
vijanden. Na 1 jaar worden ze pas goud van kleur. Er is geen verschil tussen jongens of meisjes.

Een siergoudvis word
ongeveer 12 jaar en goudvis in het wild 20 jaar. In het aquarium worden de
vissen ongeveer max. 15cm. Als ze groter worden is het aan te raden om ze over
te plaatsen naar een vijver.

Goudvissen kunnen ook
moeilijk tegen chloor dat gebruikt word in leidingwater. Een neutralisatie
product dat je kunt kopen in de winkel doet dus wonderen.

Een aquarium met fijne
grind en gezonde plantjes is dus de beste thuis voor een vis als vriend.
Een echte speelvriend zal hij nooit
worden.